Χαθήκαμε στον κόσμο τους κι εμείς όπως κι οι άλλοι
κι ας νόμιζα θα γίνουμε σωστοί, σοφοί, μεγάλοι
και τρανοί.
Γυρέψαμε του όνειρου στροφή σε λάθος δρόμο
μας βούτηξε η ρουτίνα η σκληρή από τον ώμο
τον δεξί.
Χαθήκαμε, σαπίσαμε κι εμείς μες στη σαπίλα
για κοίτα του '80 η γενιά παθαίνει νίλα
σοβαρή.
Μας πέταξε στην άκρη η ζωή σαν σάπια μήλα
ρεζίλι γίναμ΄ όλοι δηλαδή, ντροπή, ξεφτίλα
και σιωπή.
Χάρυβδη και τη Σκύλλα, πριν σωπάσεις μίλα
πέτα τη σκυτάλη στο γκρεμό
όχι άλλη πιπίλα και στρουθοκαμήλα
βγάλε το κεφάλι απ' το νερό.
Όχι άλλη πιπίλα και στρουθοκαμήλα
βγάλε το κεφάλι απ' το νερό
Χάρυβδη και τη Σκύλλα, πριν σωπάσεις μίλα
πέτα τη σκυτάλη στο γκρεμό.
Σαπίσαμε σε σπίτια και γιορτές με κάτι σάπιους
που ακόμα παριστάνουν τον “γαμώ” γαμώντας κάποιους
και ρωτώ:
Σαπίσαν μοναχοί τους όλοι αυτοί ή τους ξεχάσαν
σαν φρούτα σε ψυγείο ανοιχτό κι εκεί χαλάσαν;
Απορώ!