Έλεγα στη ζωή μου ποτέ δεν έχω μετανιώσει
νόμιζα η ψυχή μου πως όλα τα’χει νιώσει
τώρα πια σ’ένα δωμάτιο η καρδιά μου πάει να σπάσει
ένιωθα πως μπορούσα να σ’έχω πια ξεχάσει
Ήρθε μια νύχτα που δε συγχωράω
για πάντα να φεύγεις και να σε φιλάω
κι ήρθε μια νύχτα πώς να τη ξεχάσω
πώς να την αλλάξω
Πώς μετανιώνω που άλλον κοιτάζεις
και τη ψυχή του στ’αστέρια ανεβάζεις
πως μετανιώνω που τότε τολμούσα
εμένα να πείθω πως δε σ’αγαπούσα
πώς μετανιώνω πώς μετανιώνω
Και ξαφνικά είσαι μπροστά μου η στιγμή φέρνει μια ζάλη
μα κατάλαβα πως είναι ψέμα στα όνειρά μου σε βλέπω πάλι
Ηρθε μια νύχτα που δε συγχωράω
για πάντα να φεύγεις και να σε φιλάω
κι ήρθε μια νύχτα πώς να τη ξεχάσω
πώς να την αλλάξω
Πώς μετανιώνω που άλλον κοιτάζεις
και τη ψυχή του στ’αστέρια ανεβάζεις
πως μετανιώνω που τότε τολμούσα
εμένα να πείθω πως δε σ’αγαπούσα
πώς μετανιώνω πώς μετανιώνω