Παίρνω το ρέμα-ρέμα,
με πηρ' ο ποταμός
βγάλτα τα μαύρα, βγάλτα
και μ' έφαγε ο καημός.
Δεν είναι δω κοντά χωριό,
να πάω να μείνω, τ' αρφανό,
ορέ τ' αρφανό.
Αλλού μοιράζεις άνθη
κι' αλλού βασιλικό,
σ' εμένα τον καημένο,
φαρμάκι για να πιώ.
Δεν νταγιαντώ,
τον εδικό της τον καημό,
ορέ τον καημό.
Όλοι λεν πως μ' αγαπούνε
και μου θέλουν το καλό,
μου δίνουν το φαρμάκι,
στο ποτήρι να το πιώ.
Στα όρη βγαίνει κάπαρη,
τα λόγια είναι ζάχαρη,
ορέ ζάχαρη.