Μοιάζει αιώνας
χθες που μιλούσαμε κι αγάπη μου θυμίζανε οι λέξεις
κι έστελνα όνειρα φιλιά και σου αγκάλιαζα τις σκέψεις
τώρα για πες μου πότε πια θα επιστρέψεις
Θα’θελα να ζήσω απ’την αρχή
το μικρό ταξίδι που με πήγες
να μην έχει τέλος η στιγμή
να μην έχουν άκρη οι σελίδες
Θα’θελα να μείνω πάντα εκεί
στο μικρό ταξίδι επιβάτης
να διαβάζω λόγια στη σιωπή
στον ιστό να ζω μιας αυταπάτης
θα’θελα να ζήσω απ’την αρχή
Μοιάζει αιώνας
κι είναι ο δρόμος ξεχασμένος από βήματα δικά μας
φτάσαμε φαίνεται καρδιά μου στην υπόγεια φθορά μας
τώρα για πες μου για που πάνε τα όνειρά μας