Θα 'θελα η αγάπη μου να γίνει ένα ποιήμα
σαν γέφυρα, σαν ίσκιος, σαν νήμα γερό
Θα 'θελα να ξέρεις, ότι ξέρω ποια μαγεία
θα θρέψει επιτέλους το κομμένο σου πλευρό.
Θα 'θελα ο έρωτας τυφλά να ταξιδεύει
στο άπειρο που βγάζει από το χρόνο στον παλμό
Θα 'θελα στον έρωτα τριγύρω σου να βλέπεις
της ψυχής μου ολόκληρης το ψηφιδωτό.
Μην έρχεσαι, μην έρχεσαι το παραθύρι κλείσε
να δεις πώς σβήνεται ο σφυγμός μου όταν είσαι.
Θα 'θελα να μου 'φτιαχνες τραυλίζοντας μια στέγη
για όλα μας τα τραύματα και τις παραφορές.
Θα 'θελα στα πόδια μου τα όπλα σου να φέρεις
κάλυψα τα νώτα σου, τώρα βγες.
Θέλω το πρωί να μου 'χεις κρύψει ένα γράμμα
γεύση από βελόνα και φωτιά σε ένα χαρτί.
Θέλω πριν νυχτώσει να βρεις τρόπο να νομίζω
πως ό,τι κι αν θυμίζω, το 'χεις δει.