Karanlık yürekler etrafımda
Bensizliğe yakın benliğimden uzak
Mutsuzluk kaybolan izleri
Sessiz gölgeler hep başımda dönüp dururken.
İçlerine bir dal ki açılsın esrar perdesi
Tüm korkular yüzleşmeye değer
Öyle bir dal ki ruhun uyansın
Bedenin uyurken.
Yalnızlığım kaybolan izleri
Yüz binlerce göz var beraber dünyayı keşfettiğim
İçimden bir çık nefes alsın ruhun kendisi
Her bir sen daha yeni bir sen artık
Öyle bir dön kendine aklım çekilsin
Gerçeğin önünden.
Bir gülümser bir karamsar gözleri
Zihnindeki seni sen yapan benlerin
Bir belirgin bir görünmez yüzleri
İçlerinden seçtiğin sen hangisi ben.