Bu akşam çöken bu dert benim mi bilemedim
Kitap çayla pencerem bulutlar yanındaymış
Günler eskir günler aynı belki de yanılmaktaydım
Yağınca yağmur bana seni katar yollarıma
Yalnızım kalansızım dediğimde ters ters bakardın
Düşünce ben ağlamıştın içimde büyük bir parçaydın
Bir akşam açılmışsın hayalinde tüm zihnime
Yüzünde buruk bir gülümseme ile yattın kalbime
Bu akşam çöken bu dert benim mi bilemedim
Kitap ve çayla pencerem bulutlar yanındaymış
Günler eskir günler aynı belki de yanılmaktaydım
Yağınca yağmur bana seni katar yollarıma
Yağınca yağmur bana