Makta Dezarme Verse;
Kötü biriymişim ben vicdanım hiç rahatsız değil
İsterdim nefret etmeyi velakin aklım başımda değil
Uzaktan davulun sesi hoş gelirmiş
Kimse yok arkamda yanımda ben ne boş biriymişim
Kolumda serumlar sıfatsız adamlar
Kaçınca kurtulursun sanıyorsun yalanlar
Çevrelesin seni sabrımızı çabuk taşırdılar
Yılana sarılanlar yılanları yaktılar
Beni bi dinle şöyle kaldır başını bak bi gökyüzüne
Hep üzülen olmadın mı sen ölmedin mi günden güne
Söz ver kendine katil olma boş yere
Kaçamak bakışların korkakların üzerinde gizli
Ve baktım hepsine hisli hisli
Tiz bi sesti uzaktan duyulan çığlık hissi
Ben kendimi durdurdum. Makta sen yapma bari
Önümüzü göremiyoruz hava bize yıllardır sisli...
(CHORUS) Canas Evrad;
Hatırla... Havayı, baştanbaşa bulvarları yolları.
Hadi anlat... Kaplardı ya odaları uçardı tıpkı onun gibi;
Bir bir. Hani o akşam etti ya gündüzken rengini yine
Birden sarsılıp uyandı yatalak haline dönünce geri.
Canas Evrad Verse;
Genlerimden akıttığım sözlerimi dinliyorsun
Pahasını ver hemen çünkü bilinçsiz izliyorsun.
Bir yumruk. Haddedense bir vurgun
Hep nedense caninin gırtlağında kavruk.
Bir nebze olsa düşün bu yol meşakkatli
Cehennem yanar ve her bir yanında zebani.
Kaosumdan kaçan senden çok bahsettiler de
Benle olman imkansızmış kaderde belli yani.
Kan barut tüfek her biri yangına meyilli paydası ortak boylamı
Her çağın efekti kendine göre bir sayfa daha biter, kabartılan tas hiyeroglif.
Mağaramın içinde birden bire tarih kol gerildi serüven dirimin son dilimine bağlı
Bilinen son diri yeri; spekülatif.
Dillendirmeye gitmeliyim giyotin çektiler orman spekülatif.
Yağmur neminde ezgisi birikti şimdi o yerler hep spekülatif.
Hep spekülatif. Hepsi birer atik. Hepsi de birbirinin aynı ne garip.
Hepsi biraz daha çabalasa yine olmaz. Neden mi? Çünkü hepsi tek tip.