Maatje brugt, het ouwe liedje
Omdat paatje gaarne speelt
En als pa dat in de soos doet
Ma zich anders maar verveelt
Ma strooit Culbertson en Goudsmit
Net als suiker op haar spel
Dus springt pa, als maatje's partner
Regelmatig uit z'n vel
Ma speelt weer, meent paatje zuchtend
Als een doorgeroeste smid
"Mens... een sans!... terwijl je bijna
Negen honour-tricks bezit
Biedt dan forcing! Topkaartslagen
Tellen! Ja, nou boos zijn! Bom
En je spel op tafel smijten
Doe dan ook niet zo stom!"
"Stom??", steunt ma,... "en wat zegt Goudsmit
Ik bouw op, ik wil naar slam!"
"Slam!!!", hoont pa, "met mijn twee boeren!"
"Ja, jij past maar" (maatje's stem
Wordt beschuldigend naast klagend)
"Als ik open..." "Mens", vloekt pa
"Speel nou liever!... God beware!!
Trek nou toch die vrije na!"
"Vrij?", vraagt ma, "wat vrij? Die schoppen
He, en waar is dan de heer?"
Pa zucht hoorbaar. He, dat zuchten
Welke kant ben ik nou weer
Blinde? Nou dan... tja, hoe zat het
Ook weer met die harten-tien
"Tel dan, kletskous!", dondert paatje
En dan moet je maatje zien!!
Pa en Ma verliezen samen
Elke robber strijk en zet
En als pa dan moet betalen
Gaan ze met krakeel te bed:
"Goudsmit jij maar in je eentje"
Kankert pa, "jij leert het nooit!"
"Zoooooo?", hoont ma, "wie heeft een robber
En wie heeft klein slam vergooid?"
Samen spelen ze al kijvend
Spel na spel, zie Goudsmit!, na
Paatje maakt het meest spektakel
Maar het laatste woord houdt ma
En als pa benauwd gaat dromen
Dan draait ma zich nijdig om:
"Dat vergooit klein slam! Zo'n ezel!"
"En toch", kreunt pa, "speel jij stom!!..."