Op een bankje in het park daar zat een man,
Dat -ie eenzaam was dat zag je hem zo aan
In de boom die naast het stond keek een vogel in het rond,
De man die zag hem zitten en hij zong
refrain:
Vlieg nooit te hoog m'n kleine vriend, want als je valt dan val je diep
Wie te hoog vliegt aan de top komt in gevaar
Vlieg nooit te hoog m'n kleine vriend, boven de bomen vang je wind
Niemand helpt je meer, je staat alleen m'n vriend, dat doet je zeer
Na een tijdje was de zon onder gegaan
Maar ze kwamen nog niet van hun plek vandaan
De vogel floot wat voor zich uit, de man genoot van dat geluid
Hij dacht aan vroeger, aan wat ooit was misgegaan
refrain
Een dag later stond hij liftend langs de weg
De auto's raasden hem voorbij, hij had steeds pech
Er lag een vogel dood in 't gras en hij dacht ten einde raad
Dat 't kleine dier zijn vriend van gister was