Ήτανε άντρας κι ήμουνα μια σταλιά
φεγγαροσταλιά φεγγαροσταλιά
τον αγαπούσα χρόνια από μακριά
στη μικρή παλιά μας γειτονιά
Μέσα στα μάτια τον κοιτούσα
μιλούσα γελούσα
για να μου ρίξει μια ματιά
κι αυτός γέλαγε και προσπέρναγε
Κι είπα μια μέρα να τρέξω να του πω
πως τον αγαπώ πως τον αγαπώ
να μ’αγκαλιάσει κι όταν θα με φιλά
ν’ανεβώ στον ουρανό ψηλά
Κι ένα βραδάκι θάρρος βρήκα
στο δρόμο του μπήκα
και του’πα πως τον αγαπώ
κι αυτός γέλασε και προσπέρασε
Ητανε άντρας κι ήμουνα μια σταλιά
φεγγαροσταλιά φεγγαροσταλιά
δεν ξέρω που’ναι κι αν θα τον ξαναδώ
να του πω ακόμα σ’ αγαπώ
This lyrics has been read 291 times.