Γι’ αυτά τα μάτια της, τα μαύρα και τα πλάνα,
πόσες φορές ξενύχτησα, τα ζήτησα,
πόσα φαρμάκια έχω πιει, γλυκιά μου μάνα,
γι’ αυτά τα μάτια της τα μαύρα και τα πλάνα.
Έγινα παιδί της λύπης και πληγώθηκα,
της αγάπης ο αλήτης, φαρμακώθηκα,
για τα μάτια της τα πλάνα, πόνεσα, γλυκιά μου μάνα,
πόνεσα, γλυκιά μου μάνα και προδόθηκα.
Γι’ αυτά τα μάτια της, τα δίκοπα μαχαίρια,
πόσες φορές τα έκλαψα, τα έψαξα,
πόσα φαρμάκια έχω πιει, πόσα νυχτέρια,
γι’ αυτά τα μάτια της, τα δίκοπα μαχαίρια.
Έγινα παιδί της λύπης και πληγώθηκα,
της αγάπης ο αλήτης, φαρμακώθηκα,
για τα μάτια της τα πλάνα, πόνεσα, γλυκιά μου μάνα,
πόνεσα, γλυκιά μου μάνα και προδόθηκα.