Κατοικώ σε σπίτι της πιο χάι συνοικίας
Είμαι το αγόρι της πολυκατοικίας
Ανάβω όλα τα φώτα και νιώθω μια χαρά
Κάτω στο υπόγειο μένουν και τα φρικιά
Στο ισόγειο μας έχει και έναν πυροσβεστήρα
Μη πάρουμε καμιά φωτιά από κανά σπινθήρα
Αισθάνομαι και πάλι πως παίζω σε ταινία
Στο πιο τρελό σενάριο, μια πολυκατοικία
Ότι είμαι εγώ το φάντασμα όλου του κτιρίου
Και νιώθω σαν να βρίσκομαι σ’ αυλή ψυχιατρείου
Πολυκατοικία…
Μες στο μυαλό μου έχω ένα τρελό μοτέρ
Κι είμαι ερωτευμένος με το ασανσέρ
Γουστάρω να πειράζω όλα τα κουμπιά
Γράφω και συνθήματα το βράδυ στα κρυφά
Ο ένας για όλους και όλοι για τον έναν
Μα εγώ δε γουστάρω να μιλάω με κανέναν
Πάλι στον πέμπτο όροφο αυτοί οι δυο γαμιούνται
Και οι τυχεροί οι γείτονες και πάλι θα ενοχλούνται
Μωρό μου καθαρίστρια νομίζω πως μ’ αρέσεις
Μα τι σκληρό επάγγελμα, γλιστράει και θα πέσεις
Δε θα `θελα το τέλος της ιστορίας
Δε θα `μουν πια ο άνθρωπος της πολυκατοικίας