Θα χορέψω κι απόψε
μαζί σου ένα βαλς
τα κεριά χαμηλώστε
αρχίζουμε, μαρς.
Μια ορχήστρα αγγέλων
και κορμιά μαχαιριών
είμαι θύμα και σκλάβα
των δικών σου χεριών.
Σ’ αγαπώ κι όλο τρέμω
και ζαλίζομαι αν θες
τα τακούνια μου σπάνε
με τις πρώτες στροφές.
Το φουστάνι μου ανοίγει
φεύγει κι ένα κουμπί
ο ιδρώτας μου θέλει
στο κορμί σου να μπει.
Σβήνουν φώτα και ήχος
και με λόγια ωμά
μ’ αγκαλιάζεις με πάθος
σαν τ’ αγρίμι που ορμά.
Πάνω σ’ ένα κρεβάτι
όλα μας οδηγούν
και σα σπίτια καμμένα
το πρωί θα μας βρουν.
Ζούσα άδεια και μόνη
μα δε ζούσα σωστά.
Μ’ ένα βαλς η ζωή μου
πήρε σάρκα κι οστά.