Verse 1:
Bir tane doğru olur, yanlış olmaz hep
Yeterli o bana, tabiatın bu zorla sev
Dayansın soğumana, denedin olmadıysa geç
Aşk mı yok sana, yalansız insan olmaz hep fazla zorlama
Dedi gelecekteki başkasının sevgilisi
Selam midesizlikten birinin eskisiyle devam
Etmek öyle kolay yarın ölmek mezar
Kabul etcek dua edenin olcak mı?
Diye düşünmekten yaşayamaz olduk,
Biri der: ölüm bence yaşamaktan doğru
Bu fani bedenin tadını çıkarmaktan ziyade,
Zaten ölüp dirildik ve ölümlerden doğdum
Nakarat x2:
Ne yanlışım ben, ne doğruyum
(Kendi yağımda kavruluyorum böyle)
Ne yalan söyle ne doğruyu
Verse 2:
Ne gülmesi lan çöktü moral, renk pembeden döndü mora
Bi böcek değiliz çiçeğe konan, naber diye yok böcege soran zaten
Aklın fikrin sanallık o yüzden; yok insan artık
Kendimizi insan sanardık şu tipe bak herkes uzaylı
Görecek oda tecrübeler kod adı
Ders çıkarmak sopalık iş, hata yapmak son adımdı
Koşarak geçtim ben sev dediler sevdim
Söv dediler sövdüm ve dön dediler döndüm ölümden
Sevmiyosa görünmez insan
Bi birlik olup seviliyorsa inan bölünmez insan
Ulan kansız böyle tek başına ölünmez insaf et
Ölünüyorsa ölelelim ulan hadi bana müsade çünkü
Nakarat x4:
Ne yanlışım ben ne doğruyum
Ne yalan söyle ne doğruyu..