Χορεύω μαζί σου για ένα φεγγάρι, χορεύω
φοβάμαι τον ήλιο, φοβάμαι το φως του, παλεύω
αγρίμι που μέρα δε θέλει, τρομάζει, κοντεύω
ξυπνάω με σκέψεις στο χρώμα της νύχτας και φεύγω
Ανοίγουν οι πόρτες χαμόγελο βρίσκω αναμμένο
μου φεύγει η ντροπή ξαπλώνω για λίγο και βγαίνω
ταξίδι στους δρόμους, ταξίδι στην έρημη πόλη
φοράω τις λέξεις που θέλουν και κρύβονται όλοι
Θα ζεις με εμπειρίες που στο τέλος θα λες δε χωνεύω
και εκεί θα γυρνάς θα λες πως χορεύω
Χορεύω μαζί σου για ένα φεγγάρι, χορεύω
νοικιάζω κορμί, πουλάω ηδονή και ας μην έχω
Ξυπνάς σε κελιά που ο ήλιος της μέρας δεν μπαίνει
μα είναι δουλειά που η νύχτα αρχινά και δεν βγαίνει
Σαρκάζομαι πως την ψυχή μου εγώ κυριεύω
μα είναι ντροπή, μα είναι ντροπή
να ζεις με εμπειρίες που στο τέλος θα λες δε χωνεύω
και εκεί θα γυρνάς, θα λες πως χορεύω
πως χορεύω, πως χορεύω, πως χορεύω