Verse 1:
Hayat yalnız bıraktı, bazen engeller attı yoluma.
Dünyadan bunaldım, bazen dertler daralttı bir oldular.
Döndüm dolandım çok kez soldum sarardım aynı yerde.
Görmez oldular düşene vurdular aynı yerde.
Perdeler düştü sonuna dek hileler ve yalanlar tonla.
Hani nerdeler sözde boş vaatler bir neden yok bu yalnızlığa.
Nakarat:
Hep bir şeyler eksik bu sokakta
Yola çıkıyorum ilk şafakta
Buraları terk etmem gerek
Tüm yaraları alt etmem gerek
Verse 2:
Yalan olmuş bir adam, geceye sigara yakar durmadan
Suya düşmüş hayallerle beraber ağlar, kimse duymadan.
O dağların ardına kaçtım bazen bir kadına aşıkken
Duymaz oldular şeytana uydular aşıkken
Sen ve ben vardı sonsuza dek kimse yok onca yalandan sonra
Hiç gülmeden geçen boş saatler bir neden yok bu yalnızlığa
Nakarat:
Hep bir şeyler eksik bu sokakta
Yola çıkıyorum ilk şafakta
Buraları terk etmem gerek
Tüm yaraları alt etmem gerek