Αχ ουρανέ μη με μαλώνεις
που 'χω κρύψει μιαν ευχή
και 'συ μέρα που μερώνεις
άσε με να κάνω αρχή.
Της αγάπης τα τραγούδια
σώπασαν από καιρό
κι η ζωή μου σαν αλήτης
έχασε τον γυρισμό.
Και τον δρόμο που διαβαίνω
δεν τον ήθελα ποτέ
κι έχω μάθει να σωπαίνω
μα η ψυχή δεν κρύβεται.
Κάθε μέρα που περνάει
πίσω πια δεν έρχεται
και τα όνειρα που φεύγουν
τη χαρά δε γεύονται.
Μα ο κόσμος δεν τελειώνει
στη δική μας γειτονιά
πάντα η χαρά κι η λύπη
περπατούσαν αγκαλιά.