Kaybettim kendimi
Çıkmaz sokaklarda aradım
Yoldaş oldum sonbahar yapraklarına
Sürüklendim, ezik düştüm yinede yılmadım
Yoruldum sanma sakın
Seni belkilerle de yaşarım
Sessiz sessiz batan güneş
Oldum yokluğunda
Gönlümün sandalında
Kaderime savurdu bir fırtına
Bakıp bakıp elimdeki
Bu son resmine
Hıçkırarak ağlıyorum
Hancer vurulmuş yüreğime
(Hanceri vurdun şu saf kalbime)