Merhabayla başlayan
ve elvadayla son bulan
son bulan bu hayatımın
çiçekleri soldu lan
tatmadım ki mutluluğu
hayallerim toz duman
el açtım ben allaha
yok mu beni bir duyan
anlamazlar gardaşım
harap etme kendini
söyle ulan utanma
sevdiğine değdimi
değermiydi acaba
geçen onca zamana
sitem değil gardaşım
üstüne sen alınma
alınmadım be abi
sattı gitti deydi mi
geçen yıla bu zamanla
bırakmıştı elimi
kestim işte bilekleri
tutmasın bu ellerim
başkasına bakmasın
sana bakan gözlerim
yalandan bir aşka inanmışsın
taner aldanma
soldu gitti gençliğin
bi kahpenin uğruna
batan güneş elbet yarın
bir daha doğacak
ettiğin bu beddualar
elbet bir gün tutacak