Arsız Bela
sen aynı sen değil ben aynı yerdeğim
unuturmu yüreğim (kolaysa sen unut)
kolaysa sen unut bütün hatıraları
ben unutmam meleğim
Asi Styla
yine seni yazdı kalem dur dedim
anlattım anlamaz o dedim
Arsız Bela
çığlık çığlığa geceler yaşadım
bir bendim ona şarkılar yazdım
Asi Styla
hasrete gül dedi günü gün etti
yağmuru sev dedi bi yazdı gidişi
Arsız Bela
bir bardak su gibi özledim
aldı hasretimi kerbela etti
Asi Styla
sahrada gezen bir mecnun gibi
kollarında ölsemde yetmedi
Arsız Bela
ne yapayım bu aşkı bitirmek için
içimdeki seni söküp atmak için
Asi Styla
dur arsızım anlamıyorsun
sen bir fırtınasın dinmiyosun
Arsız Bela
her gününü zehir eden oysa eğer
asi desinler takma be olsun
Asi Styla
kapkara bir gözleri vardı ki
yazıyorken bile anlatamam onu
Arsız Bela
sivasın sessiz gecelerinde ben
çığlıklarımda haykırdım onu
Asi Styla
bir fırtınayla gelen kum gibi
dört bi yana savurup çekip gitti
Arsız Bela
ben ona şarkılar yazıyorum diye
kırdı bu kalemimi örtbas etti
Asi Styla
bu şehrin uzak yerlerindeyim
gücün varsa haydi gelde bul beni
kendi memleketinde mülteci gibi yaşamak
nedir bilir misin sevgili
ey gözlerine vurulduğum
ey gülüşüne yandığım
ey adına hergün şarkılar yazdığım
birgün anlarsan hasretin ne demek olduğunu
senden bir tek isteğim var
haydi gelde bul beni
birgün anlarsan hasretin ne demek olduğunu
gücün varsa bul beni...
Arsız Bela
sen aynı sen değil ben aynı yerdeğim
unuturmu yüreğim
kolaysa sen unut bütün hatıraları
ben unutmam meleğim