Yalnızım dostlarım
Kimse yok bu dünya da
Çok hasretlik çektim yar
Bir vefasız uğruna
Ne sevdadan hayır gördüm
Ne dostlardan bir vefa
Çekip gitti can dediğim
Yalan olduk sonunda
Zaman gözlerimden akıp gidiyor öyle habersiz
Kırılmış bu kadehler şimdi tek tesellim ol
Kayıp bitik tükenmiş bir adam yazar bunları
Dinle için yansın ulan sen yıktın bu dünyamı
Bir harebe içindeyim kendime küstüm sevin
Sormadın ne haldeyim yıkıntılar benim yerim
Ecel okunu fırlattı buydu istediğin demi
Yanan benim biliyor musun düşündün mü hiç beni
Şimdilerde sarhoşun biriyim öyle diyorlar
Sözde sende severdin ya yalan mıydı hepsi lan
Kendime düşman oldum lanet olsun herşeye
Sen bir başkasıyla şimdi mutluluk güzel mi be
Ben resimlerinle sabahlayıp adını anarken
Sen onunla hayallerdesin ben böyle yanarken
Şeref neydi hatırlıyor musun senin gözünde
Bence şerefsiz bir kalbi taşıyorsun sen öylece
Üzülüyorum biliyor musun kendime değil sana
Oyuncak gibi oynamışlar seninle sonunda
Bir ömür seninle ahım helal değildir hakkım
Nasıl yaktıysan bu canı görüyor işte allahım
Senden sonra dost dediklerimde gitti olsun
Böyle bu dünyanın adaleti korkuyorsun
Ben canımla savaş verdim her sözüm bir oldu
Sen de yan cehennem gibi ben bu günde doğdum
Şiir
Temizleyemezsin kirli sayfalarını
Adın yalandı yalan kalacak
Anlayamazsın bu çektiklerimi
Ben ölsemde hatıralar kalacak
Çıkartamazsın aklından kahpeliğini
Pişman olsan da ağlasan da bir gün
Diz çöküp yalvarsan da her gün
Adın yalandı yalan kalacak yalan
Nakarat
Yalnızım dostlarım
Kimse yok bu dünya da
Çok hasretlik çektim yar
Bir vefasız uğruna
Ne sevdadan hayır gördüm
Ne dostlardan bir vefa
Çekip gitti can dediğim
Yalan olduk sonunda