Mne nikogda ne vojti v ehtot sad
V nem net tsvetov dlia menia
Ia nenavizhu shtyki ograd
B'iushchikh v spletenie dnia
Mne ne khvataet v zakrytykh sadakh
Vozdukha, rvushchego plot'
Kto slab dushoiu, speshit siuda
Ne v silakh sebia poborot'
Sad ne priduman mnoiu
On - realen kak ty
No ty idesh' spokojno
V sad pustoty...
Ia ne liubliu beznadezhnosti spin
Veriu v ehnergiiu lits
Protiv dvizhen'ia idu odin
Narushiv uslovnost' granits
Proch' ot allei zheleznykh sviatosh
Kholod ikh pesen strashit
Sledom za nimi voshla v sad lozh'
Rozy podniav na svoj shchit
Tam est' vse, tol'ko net dushi
Vmesto rosy belyj zhemchug drozhit
Robot ptits voskovykh storozhit
Sad vsem diktuet zakony
Dumat' o budushchem net prichin
Proshlaia zhizn' pod kontrolem mashin
Ty vykhodish' iz sada zhivym
No v serdtse mertvaia zona
Proch' begi, poka khvataet sil, begi
Na voskhod, v sad zhivoj...