Στη Λίμνη Αχρίδα από το Βιβλικό Κατακλυσμό
ψαρεύουν ένα σπάνιας γεύσης ψάρι,
πάντρεμα πέστροφας με σολομό,
όπου Κοράν το λεν οι Σκιπετάροι.
Εκεί που λες, αντάμωσαν προτού μύρια φεγγάρια
οι Βλάχοι, από τη Στρούγγα, οι Μογλενίτες,
οι Σλάβοι απ’ της Αχρίδας τα πριάρια
κι από το Πόγραδετς οι Αλβανίτες.
Κι είπαν "ταιριάζουν σε βασιλική βεγγέρα
του αφέντη μας στην Πόλη αυτά τα ψάρια".
Και στέλναν από τότες πάσα ημέρα
φρέσκα Κοράν με χιόνι στα ταγάρια.
Καβαλαραίοι φοβεροί πάντα τα κουβαλούσαν.
Σε κάθε χάνι άλλαζαν αραβανίτικα άτια.
Την Εγνατία σ’ένα μερόνυχτο περνούσαν
απ’την Αχρίδα ως του Βοσπόρου τα παλάτια.
Μετά, όταν πλάκωσε η δυναστεία του Οσμάν,
οι Αχριδιώτες, που βασιλιά δεν ξεχωρίσαν,
για το Σουλτάνο στέλναν πλέον τα Κοράν
κι ως τους Βαλκανικούς Πολέμους συνεχίσαν.
Πήγα κι εγώ ο ταπεινός πρόπερσι στην Αχρίδα
σε μια ταβέρνα για να πιω ένα ποτήρι,
κι έστειλαν οι ψαράδες ένα πιάτο
μ’ένα κατακκόκινο Κοράν....για τον Αργύρη.