Στην πόλη που σου έμαθε τον κόσμο
σε βλέπω να επιστρέφεις κάθε βράδυ
στους δρόμους της φαντάσματα γυρεύεις
σκιές που ακροβατούν μες στο σκοτάδι
σκιές που ακροβατούν μες στο σκοτάδι
Το τραμ της φαντασίας σου περνά
Βικτώρια σίτυ γκάρντεν Μαργαρίτα
σου έμελλε τα χρόνια τα στερνά
εξόριστος να ζήσεις στην πατρίδα
σου έμελλε τα χρόνια τα στερνά
εξόριστος να ζήσεις στην πατρίδα
Τις μέρες που σου έκλεψαν για πάντα
τις ζεις και τις σοδιάζεις στα όνειρά σου
η πόλη υπάρχει μόνο πια για σένα
κι αυτή την κουβαλάς μες στην καρδιά σου
κι αυτή την κουβαλάς μες στην καρδιά σου