Σ’ αυτή τη θάλασσα που στέρεψε η ελπίδα
άμμος σηκώνεται καυτή και μας σαρώνει
ανάσα δράκου τον αέρα μας στεγνώνει
σκίζει ο άνεμος τη μόνη μας σελίδα.
Σ’ αυτή τη χώρα που τη σκέπασε το χιόνι
χώμα δε βρίσκει τριαντάφυλλο να ζήσει
σε μια φωλιά γυρίζει η άνοιξη ν’ ανθίσει
και βρίσκει μέσα πεθαμένο χελιδόνι.
Σ’ ένα κουτί κοιμάται απόψε η ιστορία
μην την ξυπνήσετε και κάντε ησυχία
σ’ ένα δωμάτιο στο απέναντι μπαλκόνι
ένα ρολόι που χτυπάει με σκοτώνει.
Αυτή η μάνα που μας στέρησε το γάλα
θέλει με δάκρυ να ποτήσει την αυλή της
θέλει με αίμα να δροσίσει το κορμί της
κι όταν της δώσει όλα αυτά, ζητάει κι άλλα.