Αυτό το τραγουδάκι που ακούς
πετάχτηκε, απ’ τους παλιούς καιρούς,
κύλησε αργά στην άδεια μου βραδιά,
μου θύμισε, εσένα.
Σκεφτικός κι απόψε,
περπατάω στα στενά,
το ξέρω οτι σ’ αγαπάω άσκοπα
μα δε με νοιάζει,
δεν με πειράζει ...
που όταν σε βλέπω τρίζουν όλες οι ευχές μου,
χοροπηδάν διαβολικά οι προσευχές μου,
στην άσπρη πλάτη σου.
Το ξέρω, μη μου πεις,
πως είναι ένα στρατιωτάκι κουτσό, μολυβένιο
και δεν μπορείς
να βρεις για μας, ένα τραγούδι γραμμένο ...
Μα, κοίτα με, εγώ για σένα θα βουτήξω στη φωτιά
κι ας μείνει μεσ’ τη στάχτη μόνο, η μολυβένια μου καρδιά ...
μη μου λυπάσαι μπαλαρινίτσα μου,
θα σε θυμάμαι σαν θα σβήνω στη γωνίτσα μου,
να μου χορεύεις
και με τα βλέφαρά σου γύρω μου,
αέρα να μαζεύεις.