Μια πέρδικαν εζύγωνα
Κι όσο εγλάκου εσίμωνα
Από χαράκι σε κλαδί
Πετά μου φεύγει να χαθεί
Χαμοπετά κι εγώ γλακώ
Πιάνω την απού το φτερό
Γλύκα γλυκά τση μίλησα
Κι από χαρά τη φίλησα
Παίζει φτερό και φεύγει μου
Πάει παρέκει λέει μου
Εγώ με του βουνού πουλί
Και δε χωράω στο κλουβί
Κι ας είχα με κρατάς καλά
Να μ’ έχεις πάντα συντροφιά.