Βαθύ ποτάμι ο χώρισμός ή που θα τον περάσεις
ή θα σταθείς αμοναχός στην όχθη να γεράσεις.
Ω σιγανέ μου ποταμέ νερό κανακεμένο
ποτέ μου δεν παντρεύομαι μόνο θα σ’ ανημένω.
Δροσοσταλίδα να μου 'νε άγριολούλουδο μου
να τον περνώ στα φύλλα σου απάνω η τον καιρό μου.
Έσβησε αέρας το κερί που κράτουνα στην χέρα
κι είναι για μένα η ζωή σκοτίδι νύχτα μέρα.
Όλος ο κόσμος θάλασσα κι εσύ είσαι τ’ ακρογιάλι
ανάθεμα σας κύματα ένα να μην βγάλει.