Αχ, μια φελάχα π’αγαπώ, μικρούλα, χαιδεμένη, αμάν, αμάν,
μια λέει έτσι εεε, με τα πολλά της πείσματα, τη νιότη μου μαραίνει.
Έλα φελάχα, ζηλεμένη, μικρή μου αραπίνα,
με το χειλάκι το γλυκό και δωσ’ μου μιαν ελπίδα.
( Αι γιαλέλι, γιαλέλι, μ’έφαγες φελάχα μου)
Αυτά τα μάτια τα γλυκά το νου μου έχουν πάρει, αμάν, αμάν
και δεν μπορώ, φελάχα μου, να ζήσω πια μεράκι.
( Αι γιαλέλι, γιαλέλι)
Έλα φελάχα, ζηλεμένη, μικρή μου αραπίνα,
με το χειλάκι το γλυκό και δωσ’ μου μιαν ελπίδα.