Μπήκες σ’ ένα άδειο σπίτι μόνη και τρελάθηκες,
λείπανε τα πράγματά μου, έλειπα κι εγώ.
Σ’ άφησα μονάχα τ’ ασημένιο κομπολόι μου
να μετράς τις ώρες που θα περιμένεις να γυρίσω.
Σ’ εκδικήθηκα και δε λυπήθηκα
τον κόπο που ‘χω κάνει για να σε κερδίσω.
Σ’ εκδικήθηκα, σ’ αφήνω μόνη σου,
τους όρκους που ‘δωσα τους παίρνω όλους πίσω.
Μάζεψα τα χρόνια μου στα γρήγορα και έφυγα,
δεν το περίμενες ποτέ από μένα αυτό.
Μέτρησα ένα ένα τα σημάδια και τα γιάτρεψα,
σ’ άφησα στη μέση να με περιμένεις να γυρίσω.
Σ’ εκδικήθηκα και δε λυπήθηκα
τον κόπο που ‘χω κάνει για να σε κερδίσω.
Σ’ εκδικήθηκα, σ’ αφήνω μόνη σου,
τους όρκους που ‘δωσα τους παίρνω όλους πίσω.
Σ’ εκδικήθηκα και δε λυπήθηκα
τον κόπο που ‘χω κάνει για να σε κερδίσω.
Σ’ εκδικήθηκα, σ’ αφήνω μόνη σου,
τους όρκους που ‘δωσα τους παίρνω όλους πίσω.