Ένας άχρηστος άνεμος αφράτος
φυσάει τον κάθε προλετάριο...
Να `ναι η χρωματιστή ευκαιρία, η πηχτή σοκολάτα;
δεν τολμώ να το παραδεχτώ!!
το σήμερα εξαερώθηκε για το αύριο
Εσύ με την ξεπλυμένη σου συνείδηση
Αυτός συμπαθητικός ψυχοφαλλοκράτης
Ζητάει πολλά; Εκλιπαρεί για έρωτα
Εμείς θεατρίνοι της φθοράς, της αποσύνθεσης
Κάποιος μου καταβροχθίζει το μυαλό...
Εντάξει ξεχειλίζω από αγάπη για σένα
Εδώ! Ναι τι; Θα συνεχιστεί η κοινή αδυναμία
Όνειρα της αντεστραμμένης πραγματικότητας
καριέρα κύριου, κυρίας κι έντονης πληρότητας
επεισοδιακή εκμετάλλευση χαρισματικού κόκαλου
στη σιγαλιά του συναισθηματικού σου μεταλλείου
Τι πιο απλό; Πανδαιμόνιο
επιδοκιμαστική υπόκρουση στα λόγια τους
ενδιαφέρον κι αυτό! Πανδαιμόνιο
καλυφθείτε κι εσείς με τα προσωπεία τους