Anıl Yahşi - HoşçakaL
V1
Merhaba güzel kadın, yalanlarından arın şimdi
geriye döner senaryo, aşkta baki kalan kim ki
Söyle aşkın bülbülü, kulaklarımda bi şarkı
hastalığında sağlığında, varlığında yokluğunda
bilki ben virane, aşkta sana bi yegane
gör beni tatlı yaşam sentezim, aşk hak edene
ben bunları çekerken söylemeyin anneme
sana bağlandığım günden beri sorarım bi kendime
AŞK, gölgelerle mutlu olmanın ta kendisi
huzura doğru adımlar, ve aşkta sevgi neresi
Sen, bende kalan, son yaşam belirtim
gelmediğin her gün için, bil ki bu kalp delirdi..
Söyle, bu adam nasıl delirmesin
Kafamı nereye çevirsem, suretinin belirmesi
Bil ki özledim diyemem, gözlerim dalar karanlığa
ve nasıl ses cıkarırdım, aşk vapurunun kalkışına
V2
Zuladaki mutluluk bile tükendi, şimdi neylerim
Bana geri gel desemde, bilmiyorumki nerdeyim
Bir şizofren varlığım, sokakta değil evdeyim
Yol arkadaşım kalemim, aşk gezegeni evimdeyim
yalnızlığın belirtileri, bunlar karanlık gerçekler
Senden bir gün olsa bile gitmek istemedim gerçekten
ertelenen konuşmalarla, kapandı bütün defterler
Aşkı sana anlatabilsem, gelirmiydin gerçekten
İstemiyorum ellerine yasak, gözlerine misafirlik
Gözlerini anlatmak güzeldi ama, hangisi kifayetliydi
Gelmediğin her gün için, ölüp dirilen bu adam
kalemi kırık, aşk sahilinde yalnız bir ada
şimdi
Yoksun def edemiyorum yanımdan yokluğunu
müzdarip gözlerim, çözemedi bana soğukluğunu
gel neyse yoruldum, ve bu şehirden soğudum
Günaydın diyor herkes, yeni geldi benim uykum
V3
Tek kişilik bi orduyum, yanında senle savaşan
Hatırladın mı beni söyle güzel bayan
Bak ellerin soğuk bana, mayıs ayının yirmi biri
Paraya taptın, haşa, sevgiye kalp gerekliydi
Neyse bir yalan, kırk yalanını körükledi
Ağlayan bi palyançoyum, yanımdaki sade kederdi
Bunların sonucu senden başka ne edebilirdi
Ve Sensizliğimde yanımda sadece Rapimdi
Neyse aklıma gelen iltifatlarla dolacak
şimdi satırlarım ama buna mecburum
Kalemim seni yazarken, mecbur değil mecnundum
Keşkelerin sonuçlarıyla, on yedi yaşında yorgundum
anlatmamı isteyen onlarca, içimdeki çığlıklardan
biriydi aslında senin sesin, ve gözlerin belirdi
Sustum şaşkındım onca geçen günden sonra
Şarhoştum bana o günün mutluğunu verin şuanda
V4
Kapattım aşk defterlerini, olmaz olası bi hoşçakalla
Hayalim vardı seninle, yemyeşil bir sarp çayırda
Ne gerek var şimdi dimi, eski defterleri açmaya,
Gereksizce yazılan bu sözlerle, eski yaraları kanatmaya
Yalan olur anılarla cıldırtan bir anıyı hatırlamak,
Senin umursamazlığın, yüzünden bunlara katlanmak.
söz konusu bile olmaz, aslında ama dertleşmek,
iyi gelir insana
yine gel arasıra
Şiirine inanan ferhat, koca dağı deldi aşk için
her gece yatmadan önce, tam bi bardak aşk için
Gül güzeli adıyla tasvir ettiğim yare söyleyin
ve artık gelsin sıkıldım, onsuzluktan
bu sefer oldu dedim, ümitlendirdim kalbi bolca
Aslında aşk kalmamış, sükutla kalbin kayboluşunda
hiç kimse anlamasada beni, ben ne fark eder ki
Sonu gelir yazmanın, ve hoşçakalla sonuclanır...
HOŞÇAKAL...
Nakarat :
Merhabayla süslenen kağıtlar, hiçbirinde yüz kalmadı
Geri dön cığlıkları atsamda, ve içimde sen kalmadın
Almadım yanıma ihaneti, bu şehri terk ederken
Eşsiz bir yokluğundu yanımdaki, başkasında bulamadım
Olmasın da istemiyorum, sen ve senin uzantılarını
Senin sözlerin yok artık, bunlar benim kurallarım
Bitti .