Kalbimde sen olmasan bu yollar bitebilir miydi
Güneşin batışı öyle izlenebilir miydi
Uyuya kaldığımız şarkılar kapatır mıydı gözleri
Olmasan eğer nefes ne kadar mutlu ederdi
Gece çöktüğünde üstüme kokladım
Başını göğsümde hayal ettim ben yine
Ve her sabah güneşinde
O evi sana yakıştırdım ben
Şakaklarım uyuştuğunda ağlama vaktim geçmiş demekti
Ve her kesildiğinde nefesim sana güçlü görünmem gerekti
Şimdi satırları yazdıran sensiz bir öğlen uykusu
Yastığımda boşluk kokusu