nefretim kocaman
bok gibi yaşayan
umrumda degilsin ki
kufur et durmadan
ne geçti eline
bana verdiğinde
anlamaz kimse
anlamaz işte
sokakta yaşayan kahraman
onun adı sonbahar
git dersen bile
çiçek aşı yağmur yorganı
şişe toplayan kahraman
onun adı ilkbahar
yüzü her gülünce
gözleri ağlar
kaç yağan yağmurdan
şu anda evindesin
şemsiyen burda
sen umrumda degilsin
tuval çok beyazdı
sen giderken
simsiyah oldu
sen dönerken
sokak beklemez
sen giderken
fırtınalar kopar
sen dönerken