Ένας χορός μας ήρθε από την Αρτζεντίνα
που αναστατώνει τη ζωή μας στη Αθήνα,
ένας χορός που με το τέμπο το αργό του
τρελαίνει κόσμο στην Αμερική του Νότου.
Δεν είναι βαλς, δεν είναι πόλκα ούτε μαζούρκα
κι αν οι σεμνότυφοι τον βλέπουνε με φούρκα,
είναι χορός που τους ορίζοντες ανοίγει
και τα ζευγάρια σμίγει, στ’ αλήθεια τρυφερά.
Ένα ταγκό τον κόσμο πονηρεύει
και όποιος δεν χορεύει τον άλλο τον ζηλεύει.
Ένα ταγκό τον έρωτα θεριεύει
και φέρνει μέσα στη ζωή μας τη χαρά.
Ταγκό το λεν, ταγκό είναι τ’ όνομα του
κι είναι αργά κι είναι απλά τα βήματα του.
Ο καβαλιέρος κρατά στην αγκαλιά του
τον έρωτα του, τον έρωτα του.
Ταγκό το λεν σ’ Ανατολή και Δύση
κι αληθινά μπορεί να μας μεθύσει,
να μας ζαλίσει και να μας νανουρίσει
σ’ ένα σκοπό που ψιθυρίζει σ’ αγαπώ.
Ένα ταγκό τον κόσμο πονηρεύει
και όποιος δεν χορεύει τον άλλο τον ζηλεύει.
Ένα ταγκό τον έρωτα θεριεύει
και φέρνει μέσα στη ζωή μας τη χαρά.