Acılara mana vermekten başka bi çarem yok
Yaşamak namahrem
Gün görmeye tutmuyor yüzümüz al beni burdan bir tanem
Gönülden talan var yağmalara rağmen ben hep müstahdem
Bana dünya verme bu lanet yeri sevmek benim için çok israf be
Hayalin istikrarına kapılmak zarar körpeysen
Doğruyu bulmak mümkün değil artık bin kere görmekle
Üstündeki gömlekle, ya da içtiğin tütünü sevmekle münasebetin başlar
Hayata dair isyanın olur bi minvalde
Sabırla bileyledim kılıcımı namertin boynunda
Geçtim araftan cehennme senin bilemediğin zorlukta
Kendimden korkumdan sustum kendimden korkumdan
Derdimden soldum bak bana gitti gözlerim yoklukta
Kara günler geldi bu son kulvar
Kellemi sen kurtar
Merhem yok katran var
Dibine düştüğün yere saklanma
Gözüne duvar çektiysen yıkamazsın yumrğu vurmakla
Geceye gönül verdiysen güneşin bir kez daha aklanmaz