Verse1:
bu ruhun eskizi değişti perhizim
tepinip durmayın yolumda beklemem sizi
kabardı listemiz cesetler isteriz
ancak ihya olur zamanla belki bi gün gelmeyiz
kiminin sevgisi benden kiminin nefreti
kiminin hiç bi fikri yokki hiç sorun değil.
bilinç altına attım bir adım,son değil
insanların hiç yok yeri,aslında durum çok derin
yazmanın derdini bir şu ellerim bilir
eski dünyayı satırlarıma yazmak için yok yerim
şimdi burda koyulaşır benimle sohbetin
her yazdığımda kendini bul her yazdığım benim
kül gibi kaplansın istanbulun heryeri
ben istanbula gelmedim istanbul bana gelmeli
ömrümü çizdim bu şarkılarla bitmedi
yok saydım herşeyi,ruhumdan izleri hiç gitmedi
Nakarat:
müziğe mazeret değil maharet ekleyin
rap bu şehirde bir tek şahsıma vacip
salgına kurban gider bütün sebeplerin
elime düşme bi kez kurtulamaz ceddin
Verse2:
çoban seni kesmezse gel benimle koyun
siyasetse boş ver oyu,rivayetse bitmez oyun
benimle seçme hakkına sahipsin buyur
sana benden ömür boyunca tam sınırsız bi doyum
barda kıçımı sallamam (hiç) o işten anlamam
senin eğlence tarzına uycam diye hiç yavşamam
hayatta kaybedenleri hiç kimse anlamaz
gecenin kahramanları gündüzle barış bağlamaz
kırdım elimle dünyanın ömür törpüsünü
söktüm omzuma saplanmış hayat döngüsünü
geride bıraktım güven denen en dürzüsünü
kaçmadım hiç gürzü görüp söyledim her gömdüğümü
kimse bu işin aslını cismini bilmiyor
öyle mikrofon başında durmakla olay bitmiyor
herkesin dili varda beş para etmiyor
insan dilinden uzaklaşıp o beynine gitmiyor