Gözümde adı yasal denen bir perde var açılmıyor,
Ne fayda..
Adalet adına, takıldı bak bir çift pranga
Düşünme boşuna, sonunda kırılacaksın anla !
İfade suçsa güvenme yarına..
Kelam, hayatımın evveli sonrası
Doğruyu göstermez aynalar içimde başkası
Hadi ifade et anlat ne varsa bildiğin
Hayatım kirletilmiş sayfa yazıp yazıp sildiğim.
Dahası var, kafamda darp edilmiş onca fikrin,
İzahı olmayan idamlarında yarası var
Komik masallar, yasal diyorlar, ufak oyunlar
Sonuçsa yerden göğe illegal.
Sağlı sollu darbelerle sendeler yarınım,
Konuşma sus denildi mahcup oldu insanlığım.
Hali hazırda var içimde bir umut,
Öyle bir yarın düşündüm utanmış karanlığım..
Kurallar, hep fikirlere yön verdi yanlışa kaydık,
Özgür ifade adına ne yollara saptık,
Bataklık ortasında kalmış insanlarla biz
Kalabalık bir ülkeydik geçmişiyle karanlık.
Yol ayrımında kalmış insan düşünce körlüğü
Küçük bir ışıktık karanlığın gömdüğü,
Belki bir yol var belki de bir son,
Bilmem ne der kader bekledik son sözü..
Elimde kağıttan yapılma beyaz bir kuş var,
Uçur diyor umut kırılmasın bu kanatlar,
Bir hayli yorgunuz uzak mesafeler,
Hazırla kendini bekleyen bir yarın var.
Bass bu rıytme dibinde bir tortuyum,
Ekselans, canımı dişime taktım yazdıkça ben suçluyum
İnatla yürüdüm karanlığa doğru meşalem elimde,
Hayatım bölük pörçük amma hislerim benimle..
İkinci faz, insan dürüstlüğünün esnek boşluğu
Bu yaşamın bize verdiği düdükleme hoşluğu,
Yarına çıkmaz ömrüm fakat kararsız tepemde
Giyeceğin kefeninin cebi lan acaba nerende ?.
Kalır mı sandın dünya içlerinde çokça mutluluk,
Elinde bir silahla bana ateş eden küçük çocuk
Huzur ki veremeyen bir toplum içine bense sokulurum
Kol kola girdiğim yaşam uğruna soyunurum.
Kepazelikten öteye geçmek ister insan ayrımı,
Bir tarafta sadist, bir tarafta kapitaliz,
Ortada büyüyen ergenler yazık ki anarşist
Yardım etmek isteyen azınlık bir tek idealist.
Memlekette yazmak, okumak, düşünmek suç.
Ucubelerle aynı yerde tıkalı kaldı şairim,
Nacizane vatanı adına umuttu kendisi..
Lakin ısrar edemem affet ellerim kelepçeli.