Ayrım yok ayrım gayrım yok, neden insan saygın yok? Onu sevsen kaybın yok, benim nefrete sabrım yok.
Ayırmayın kimseyi, çek yolundan tümseği, dünyayı korku filmi izler gibi izleyin. Mezhebini sormadan, gelirim bende sizdeyim. Dinin,ırkın fark etmez bu nefreti temizleyin. Rengi hiç mühim değil, bu farklılık zulüm değil. Beyaz gül de kırmızı mı? Gül değil, önündeyim. Boş konuşmayın, bana çözüm deyin, gözüm deyin. Ahmet Kaya gibi beni de sürmeyin. Dışlayın, üzülmeyin,kadına şiddet etmeyin. Vurmayın, küfretmeyin, zulmetmeyin, mazeret üretmeyin, onu bir kenara itmeyin. Mor çatıya git deyip de kapı dışarı itmeyin. Nefret varsa kitleyin. Dönerci cinayeti izlerken döner yiyin, gün gelir de belki o zaman bu devran döner deyin. Dışlamayın kimseyi, farsa fikir öner deyin. Azrail ırkçı değil, herkesi gömer deyin ! Ayrım yok ayrım gayrım yok, neden insan saygın yok? Onu sevsen kaybın yok, benim nefrete sabrım yok. Türk diye Kürt diye, Laz diye Çerkez diye ayrımcılık artabilir çağırmazsa adliye. Nefret söylemin verdi rahatsızlık çevreye. Birazcık vicdanın varsa girsin artık devreye. Avrupa'da ırkçılık, vurdu şimdi zirveye. Nazi felsefesiyle, girmiş hepsi gerdeğe. Hollandalı Feardest gibi başladım delirmeye. Saçım sarı değil diye, çıkmasak mı gezmeye? Söyle gök kuşağı bir renk olursa tadı kalır mı hiç? Tadı kalır mı İran kaldırsam da vinç? Madımak yanarken, karşısında suyunu iç. Güçlü zayıfa neden hep, sürekli yapıyor linç?
Ayrım yok ayrım gayrım yok. Neden insan saygın yok? Onu sevsen kaybın yok. Benim nefrete sabrım yok.