Sarılsak ve ağlasak
Ağlasak doya doya
Kimse görmese bizi
Farkımıza varmasa..
Gözlerden ırak olsak
Uzak düşsek herkese
Yaşanan bu sevdayı
Düşürmesek dillere
Ne sen bir söz söylesen
Ne ben araya girsem
Martı kanatlarında
Bir şiir bestelesem
Dolaşsak Ankara'da
Kızılay da dolaşsak
Çıkıp Atakuleye
Şehri biz selamlasak
Sonra bir türkü gelse
Bir türkü dilimize
Tekrar tekrar söylesek
Bırakmasak ellere
‘beyaz giyme tanırlar, seni yolcu sanırlar
zaten bende talih yok seni benden alırlar.”
Salınarak yürüsek
Yürüsek bulvarları
Ama hiç büyümesek
Ürkütmesek kuşları
Seni yolcu sansalar
Beni tanımasalar
İçimiz titriyorken
Bizi ayırmasalar.