Ό,τι γεννιέται, το ξέρω, χάνεται,
γίνεται σκόνη, ποτέ δεν πιάνεται.
Δίχως να θέλω σε εμπιστεύομαι,
κόλαση φτιάχνω για να παιδεύομαι.
Και δίνω σήμα για επανάσταση,
με το μυαλό μου ζω την ανάσταση.
Κι αν το ζητήσεις, σου παραδίνομαι,
εσύ με θέλεις κι εγώ σου δίνομαι.
Ό,τι υπάρχει το νιώθω αίμα μου,
κόκκινη λάβα περνάει στη φλέβα μου.
Ούτε που θέλω να αντιστέκομαι,
έρωτα δίνω, έρωτα δέχομαι.
Και δίνω σήμα για επανάσταση,
με το μυαλό μου ζω την ανάσταση.
Κι αν το ζητήσεις, σου παραδίνομαι,
εσύ με θέλεις κι εγώ σου δίνομαι.