Έχω καιρό να σε δω παρ’ όλο που είσαι παντού
που και που αναπολώ και ξεχνιέμαι αφού
μου συμβαίνουν πολλά κι όλα έχουν αλλάξει
κάποια μείναν ίδια κι άλλα μπήκαν σε τάξη
Σ’ έχω ψάξει κι ευκαιρίες έχω αρπάξει
κάνω πράξη ότι μ’ έχεις διδάξει κι ας μ’ έχεις βλάψει
έχω ταιριάξει τα κομμάτια που βρίσκω
δε φοβάμαι ούτε λυπάμαι γι’ αυτό παίρνω το ρίσκο
Επιμένω κάνω πάντα το ίδιο
δίχως να `χω την ανάγκη για κανένα σωσίβιο
δίχως να λέω ψέματα στον εαυτό μου
ή να δίνω υποσχέσεις ψεύτικες στο εγώ μου
Άραγε πόσο μπορεί πιο βαθιά
να υπάρχουν πολλά θαμμένα μες στην καρδιά
κι ενώ πιστεύεις πως τελειώνει εδώ
όσο σκάβεις πάντα βρίσκεις κάτι μοναδικό
Πόσο πόσο μπορεί πιο βαθιά
να `ναι κρυμμένα όλα μες στην καρδιά
πάντα λες δεν τελειώνει εδώ
υπάρχει κι άλλο κι είναι μοναδικό
Έχω καιρό να μάθω νεα αναρωτιέμαι που να `σαι
όταν ξυπνάω τα βράδια αν εσύ θα κοιμάσαι
τι φοβάσαι τι σκέφτεσαι τι θυμάσαι
είσαι χαρούμενη ή μήπως λυπάσαι
Άσε εμένα μόνο μου να μαντέψω
για να βρω την ευκαιρία το μυαλό να μπερδέψω
μήπως έτσι κερδίσω λίγο χρόνο ακόμα
κι η βροχή απ’ τα δάκρυα μαλακώσει το χώμα
Για να σκάψω να ψάξω όλο και πιο βαθιά
να μάθω να πάθω ίσως κάποια ζημιά
η ψυχή μου θέλει κάτι δυνατό να χτυπήσει
όταν χτυπάει μοιάζει σαν να έχει μεθύσει
Κι όταν λείπει κάτι πάλι αρχίζω
το μυαλό σε σκέψεις βρώμικες να βυθίζω
κάνω ένα βήμα πίσω κι έτσι δύναμη πέρνω
ότι έχω στο μυαλό μου πάντα το καταφέρνω
Πόσο πόσο μπορεί πιο βαθιά
να `ναι κρυμμένα όλα μες στην καρδιά
πάντα λες δεν τελειώνει εδώ
υπάρχει κι άλλο κι είναι μοναδικό