Στρωμένα σεντόνια
δεν έχει ύπνο απόψε για κάποιους το βράδυ
Περνάνε τα χρόνια
κι εγώ με τις ώρες μαθαίνω σημάδι
Λυπάσαι για μένα
που δεν αγαπήθηκα όσο μου αξίζει
Λυπήσου για κείνον
που χάνει μια μάχη και παύει να ελπίζει
Η ελπίδα καλέ μου χωράει σε μια τσέπη
χαρτί που διπλώνει
Οι άνθρωποι τρέμουν μην έρθει μια μέρα
και μείνουνε μόνοι
Μα εγώ δε φοβάμαι, μια θέση κοντά μου
ακόμα κρατάω
Εσένα θυμάμαι, με σένα κοιμάμαι
με `σένα ξυπνάω
Να `σαι καλά στο άγνωστο σύμπαν σου
να `χεις ζωή ευτυχισμένη
Αν με σκεφτείς κοίταξε δίπλα σου
ίσως με δεις κάπου κρυμμένη
Στρωμένοι οι δρόμοι
αν κάποτε νιώσεις πως θες να γυρίσεις
Χρωστάω μια συγγνώμη
που σου `δωσα τόσα προτού τα ζητήσεις
Λυπάσαι για μένα
που δεν αγαπήθηκα όσο μού αξίζει
Λυπήσου για κείνον
που χάνει μια μάχη και δε συνεχίζει
Με πήρες μαζί σου
χωρίς να το ξέρεις στο σπίτι σου μένω
Οι άλλοι θα σβήσουν
Μα εγώ θα `μαι πάντα κεράκι αναμμένο