Το χωραφάκι μου έσκαψα και βρήκα αρχαία πάλι,
δυο ανθοστήλια πήλινα και κάτασπρο κεφάλι.
Και δίπλα στο πηγάδι μας βρήκα θαμμένη εικόνα
που ‘δειχνε τον Αλέξανδρο μαζί με τη γοργόνα.
Για πες μου, Μεγαλέξανδρε, πώς πέρασες ως τώρα;
Ποιοι στρατηγοί μου κλέψανε και μου ‘καψαν τη χώρα;
Εσύ, που κάποτε έφτασες και στην Ασία ακόμα
κι έζησες και ταξίδεψες στου ανέμου το στόμα.
Μάρμαρα θαμμένα,
ποιος σας έχει σπάσει!
Μάτια ζαφειρένια,
ποιος σας έχει χάσει!