Ο έρωτας, μάτια μου,
πάντα θα μείνει ένα μυστήριο,
αφού κι εμένα από αλήτη
μ’ έκανε κύριο.
Πουκάμισο άσπρο, πατούμενο φίνο,
ντυμένος στην πένα
εγώ ο αλήτης έγινα κύριος,
αγάπη για σένα.
Τα χρόνια που πέρασαν,
χρόνια χαμένα, πάνε, ξεχάστηκαν,
κι αυτοί που σου λένε θα σε παιδέψω,
πες τους γελάστηκαν.
Πουκάμισο άσπρο, πατούμενο φίνο,
ντυμένος στην πένα
εγώ ο αλήτης έγινα κύριος,
αγάπη για σένα.