dEM ;
Hep hayaller,doldu günlüğünde kelimeler ve,
Onlar arkandan güler,sen sanarsın seveler,
Sen kalansın bir dostunla ,
Oda içten içe bilincine demofobiyi ustaca nakşeder
Senden sonra sevişmedim artık ben hiç yalanla,
Bak can sıkıntısından ölen neşe burda kadavra,
Serumsuz bir yoğun bakım müptelası adamsan,
Ölümle el ele tutuşun poz vermelisin bana !
Sıkıntıdan peydah olan sadist fikirleri paylaşmak,
Bil ki hem beni hem seni ürkütür,
Yapılamaycak gibi olması oh çektirir ve güldürür,
Ama yaptığımda bunun adı olmayacak güldürü...
İnanki evi hapisten ayıran sadece istediğin zaman,
Çıkıp gideceğini bilmek o koca kapıdan...
Ama sana bir canavar gibi davranır sokaklar,
Orda liseli bi şerefsiz ilk okul çocuklarını kafalar !
Şahit gözler sert bakar maçan yerse gel ulan,
Sigara uzatır tertemiz düşünceli çocuklara
Ama ben bu yüzden demofobik oldum sanırım,
Bana osmanlı bursasının huzuru lazım...
Nakarat ;
Duramadı kalelerimin önünde canavarın,
Öldüremsemde kaçarım yüzüne bi tokat atıp,
Gülüşümü izlerken gıpta sancağına,
Bayrağı çek haset ur gibi adım adım...
Sıkıldım bu bıkkınlıktan,
Göğüs kafesimde büyüyen yalnızlıktan,
Öğüt beni kolaysa tek lokmada,
Ben memnunum midene oturmaktan...
Zangief ;
Kirli bedenlerin savunduğu aşk mı ?
Bedava olan beyni kullanma zamanı
Geldiğinde neden sulanır beyinleriniz...
Hainler arasında neden açık fikirli sadece sizlersiniz
Kibiriniz ve siz !
Neyin peşidesiniz
Kalıp kalıp oluşturulmuş beton bloklar gibi,
Yok ben oyunda yer almak istemiyorum,
İşte siz bu yüzden kaybedenlersiniz...
İlginç olan şudur herkez yüze gülmekte,
Tek kusru olan benmişim gibi
Farklı bir tezgahta sergilenmiş olmak sinir bozucu,
Asıl onlar aynı farkımızla illegaliz...
Sorun bakalım yarına neden bırakıyor işleri adam,
Bugün yapılmayacak işleri olduğundan,
Yeni güne yapılacak işlerle başlamak heycan verici,
Ufak tefek şeylerden mutlu olana saygılar
Kalıp gibi kasılmışız yanlızlıktan,
Ürkütür tabikide benide bu hüsran,
Asıl sen ben yokmuş gibi davran,
dEM mastaa hadi yine baştan...