Έφυγες κι αδειάσανε
Ξανά τα μονοπάτια μου
Κι ένιωσα να σβήνει ο κόσμος
Όλος απ’ τα μάτια
Κι άρχισε να βρέχει ξαφνικά
Σ’ όλους τους δρόμους
Σαν έπεσες σαν ρούχο
Απ’ τους ώμους μου
Και βγήκα πάλι μες τα μπας για να σε βρω
Κι όλο για σένα μιλάω δεν ξέρω πια που πάω
Κι όλο για σένα μιλάω και βρίζω και σπάω
Κι όλο για σένανε ρωτώ
Για σένα στον γκρεμό κατρακυλάω
Έφυγες και ψάχνω στο ποτήρι
Τα κομμάτια μου
Μια ζωή, σαν πόλη γκρεμισμένη
Μες τα μάτια μου
Κι άρχισε να βρέχει ξαφνικά
Σ’ όλους τους δρόμους
Σαν έπεσες σαν ρούχο
Απ’ τους ώμους μου
Και βγήκα πάλι μες τα μπας για να σε βρω…
Dieser text wurde 374 mal gelesen.