Μπορεί να μοιάζεις με κείνους που βρίζω
κι όμως σε ψάχνω και σε αγγίζω,
μπορεί να ψάχνω αφορμή να σε χάσω
κι όμως ιδρώνω για να σε φτάσω.
Μπορεί να μοιάζω με ζητιάνο στα φανάρια
κι όμως μου τάζεις χρυσά φεγγάρια,
μπορεί να κάνω τη ζωή σου εφιάλτη
μα η φωνή μου σου λέει κάτι.
Υπάρχει κάτι που στη γη με τραβάει
μια εικόνα που το βλέμμα μεθάει,
υπάρχει κάτι μεγάλο σαν ψέμα
θολό σαν τη σκόνη πικρό σαν το αίμα.
Μπορεί να μοιάζεις με κείνους που βρίζω
κι όμως σε ψάχνω και σε αγγίζω.
Μπορεί να μοιάζεις, να μοιάζεις μ’ απάτη
κι όμως σε βλέπω και σου κλείνω το μάτι.
Μπορεί να μοιάζεις με τις μέρες που πάνε
κι όμως θα ζήσω όπως και να `ναι,
μπορεί να κάνω την τρέλα σου αγάπη
μα η φωνή μου σου λέει κάτι.
Υπάρχει κάτι που στη γη με τραβάει
μια εικόνα που το βλέμμα μεθάει,
υπάρχει κάτι μεγάλο σαν ψέμα
θολό σαν τη σκόνη πικρό σαν το αίμα.