Kırmızı koltuğumda sade kahvem
Tükenmedi kalemler yüzünü çizdim günlerce
Yazdıklarımda seni buldum şiirlerce
Sen gülüyordun
Alınırsam usanırsam unutursam diye korkma
Arıyorsam seviyorsan şaşırma buna
İstemeden acıtırsam aşktan bil affetmeyi de sev
Biraz narsis çokta masum aşktanım ben
Gönlünde uyumuşum
Öp uyandır yüzyıl sonra
Gelsen de gönlümde yatıp
Uyu aşk bizi görsün rüyasında
Bugün her günden ince hassaslığım
Çiçekli penceremden karakargalar bakarken
Gün batıyordu sana renklerim solarken
Sen gülüyordun